Foto: Jan van Eijndhoven, Brabants Dagblad

Eind maart raakte Tim Hobbelman in gesprek over de invloed van de maatregelen die genomen waren als strijdplan tegen de Corona pandemie. Hij vroeg zich af hoe zijn coronatijd er uit zou zien en wat hij als kunstenaar zou kunnen doen om de verantwoordelijkheid, het gevaar, de grootte en de zwaarte van deze crisis in te leren zien. Hoe hij zo intens mogelijk deze tijd zou kunnen beleven.

Om aan dat gevoel vorm te geven, ontwierp Hobbelman een enorm coronavirus met een doorsnede van 3 meter met interne ‘longen’. Alleen al de grootte van het object maakt de dreiging zichtbaar en voelbaar. Hiermee is de metaforische waarde van het werk volgens de kunstenaar perfect uitgebeeld. “Het object is behoorlijk lomp en zwaar wat er voor zorgt dat je ook letterlijk afstand moet houden tot mensen”, zegt Hobbelman. De eenzaamheid van het alleen dragen, van het lichamelijke lijden onder het gewicht, van de grootte van iets onzichtbaars, van de aanslag die het op ons leven heeft. Met of zonder besmetting, we dragen allemaal ons eigen virus.

In de bol hangt een 12 vlak, een zogenaamde dodecahedron, met 12 luidsprekers dat een soundscape ten gehore brengt. Hierin wordt het geluid van een ademhaling en hartslag begeleid door de stem van Mark Rutte en door elektronische en analoge instrumenten. Hierdoor word je het besef van een levend organisme gewaar.

Tim’s visie achter dit werk is de wens om dit virus, deze dreiging, zichtbaar te maken. Hij laat met dit kunstwerk zien dat we met zijn allen een zware verantwoordelijkheid hebben. Iedereen draagt dit gevaar met zich mee en ook al dragen we deze last als samenleving, dragen we dit vooral alleen. Deze eenzaamheid wilde Hobbelman laten zien en vooral beleven. Deze tijd is confronterend en we komen allemaal onszelf in een versterkt daglicht tegen. Onze manier van omgaan met moeilijke situaties wordt hierin extra uitgelicht. 

Publicatie: 1608206940